บนได้ ไหว้รับ ไม่ผิดหวัง โชคมาแบบสองเด้ง ทั้งงานใหญ่และหวยรางวัลที่ 4

ยามสายของวันหนึ่งในวัดชื่อดังแห่งอำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช บรรยากาศรอบศาลาเต็มไปด้วยเสียงธูปควันหอม เสียงคนพูดคุยกันเบา ๆ หน้าศาลาไอ้ไข่มีพวงมาลัยแขวนเต็มไปหมด “นายสมยศ เดชานันต์” พ่อค้าขายมะพร้าวน้ำหอมจากบ้านแพ้ว เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ดูตั้งใจเหมือนมีอะไรในใจจะขอ

“ผมมาครั้งแรกเลยครับ ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ขอให้ลูกค้ามาเยอะ ๆ หน่อยเถอะ ถ้ามีออเดอร์ใหญ่จะกลับมาถวายไข่ไก่พันฟองเลย” เขาว่าเสียงเรียบ แต่ในใจสั่น เพราะที่ผ่านมาขายดีบ้าง ซบเซาบ้าง บางช่วงถึงขั้นต้องหั่นราคาทิ้ง

พระที่อยู่ใกล้ ๆ ได้แต่ยิ้ม บอกเพียงสั้น ๆ ว่า “ขอด้วยใจจริง ไอ้ไข่เขาได้ยินแน่โยม”

ถูกหวย3ใบเพราะไอ้ไข่ แรงศรัทธาจากวัดสิชล สู่แรงบันดาลใจของพ่อค้าธรรมดา

หลังกลับจากวัดสิชล วันนั้นสมยศเล่าว่า เหมือนมีแรงบันดาลใจบางอย่าง เขาขับรถกระบะกลับบ้านด้วยความสบายใจ แวะเติมน้ำมันยังมีคนทักถาม “ไปไหนมาพี่ ดูหน้ายิ้ม ๆ นะ” เขาตอบแค่ “ไปขอพรลูกเทพมา ขอให้ขายดี” แล้วก็หัวเราะเบา ๆ

สามวันถัดมา โทรศัพท์ในร้านดังขึ้นตอนกำลังยกมะพร้าวลงตะกร้า “พี่สมยศใช่ไหมครับ โรงงานเราต้องการมะพร้าวน้ำหอมล็อตใหญ่ประมาณห้าหมื่นลูก ส่งได้ไหม?”
ตอนนั้นเขานิ่งไปเกือบครึ่งนาที ก่อนตอบกลับด้วยเสียงตื่นเต้น “ได้ครับ ส่งได้แน่นอน”

“ตอนนั้นขนลุกเลยนะ เอาจริง ๆ ผมยังนึกถึงตอนยืนอยู่หน้าศาลาเลย เหมือนเขาให้สัญญาณอะไรบางอย่าง” สมยศเล่าพร้อมรอยยิ้ม

ถูกหวย3ใบเพราะไอ้ไข่ จากคำขอเล็ก ๆ หน้าศาลา สู่โชคก้อนโตที่ไม่คาดคิด

หลังจากเริ่มจัดของส่งตามออเดอร์ใหญ่ รายได้ก็ไหลมาไม่ขาด ทั้งร้านดูมีชีวิตชีวาอีกครั้ง คืนวันหนึ่งหลังส่งของเสร็จ เขาแวะไปซื้อลอตเตอรี่ที่ปั๊มน้ำมัน เจ๊คนขายยื่นมาให้ 3 ใบ พร้อมพูดขำ ๆ ว่า “เอาไปลองดูสิพี่ เผื่อไอ้ไข่ให้โชคจริง ๆ”

สมยศหัวเราะ “งั้นเอาไว้สามใบพอครับ ไม่หวังอะไรหรอก แค่ลองดู”

พอถึงวันประกาศผล เขานั่งดูทีวีในร้านมะพร้าวกับลูกน้อง เสียงประกาศรางวัลดังขึ้น พอเลขท้ายตรง “347612” เขาถึงกับอุทานออกมา “เอ้า เฮ้ย! ของกูว่ะ!” ลูกน้องหัวเราะกันใหญ่ “พี่ได้รางวัลที่ 4 ตั้งสามใบแน่ะ!”

“ตอนนั้นผมไม่รู้จะพูดยังไงเลย ขำก็ขำ ดีใจก็มี แต่ที่แน่ ๆ รู้เลยว่า ของแบบนี้มันมีจริง” สมยศเล่าแบบเรียบง่าย “ผมไม่ได้ขอให้ถูกหวยนะ แค่ขอให้ค้าขายดี แต่ดันได้ทั้งคู่ มันเกินคาดจริง ๆ”

ความสุขเรียบง่ายในครัวบ้านไม้ กับรอยยิ้มหลังโชคดี

หลังวันนั้น เขากลับไปวัดสิชลอีกครั้งพร้อมพวงมาลัย ดอกดาวเรือง และไข่ไก่สดพันฟองเต็มรถกระบะ “มาขอบคุณท่านครับ อย่างที่พูดไว้ บนได้ ไหว้รับ ไม่ผิดแน่” เขาพูดพร้อมรอยยิ้ม

ระหว่างนั้นมีชาวบ้านคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก “พี่ใช่คนที่ขายมะพร้าวได้งานใหญ่รึเปล่า เห็นในกลุ่มพูดกันทั้งอำเภอเลย” สมยศหัวเราะ “อย่าพูดดังนัก เดี๋ยวไอ้ไข่มันเขิน”

เย็นวันนั้นแสงแดดส่องลอดผ่านต้นโพธิ์ตรงข้างศาลา เสียงไก่ขันจากลานวัดผสมกับเสียงหัวเราะของคนที่มากราบขอพร ทุกคนดูมีความหวังเล็ก ๆ ในใจเหมือนกันหมด

สมยศยกมือไหว้ไอ้ไข่อีกครั้งก่อนกลับบ้าน “ขอให้ทุกคนที่มาด้วยใจจริง ได้สิ่งดี ๆ เหมือนผมเถอะ” เขาพูดเบา ๆ แล้วเดินขึ้นรถพร้อมรอยยิ้ม

หลังจากนี้หลายคนในพื้นที่ก็แวะเข้าไป ตรวจผลสลาก
เพื่อตามความหวังของงวดต่อไป