นางโฉมยุพิน แม่บ้านย่านสุขุมวิท ถูกรางวัลที่ 3 หลังนายจ้างพาไหว้หลวงพ่อรวย อยุธยา
จากแรงศรัทธา สู่โชคใหญ่ที่เปลี่ยนชีวิต
เช้าวันศุกร์ต้นเดือนที่ผ่านมา ที่บ้านพักในซอยสุขุมวิท 49 มีเสียงหัวเราะและความดีใจของหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งดังก้องออกมาจากห้องพักเล็ก ๆ ชั้นล่างสุดของบ้านหลังใหญ่ นางโฉมยุพิน วัย 39 ปี แม่บ้านจากจังหวัดอำนาจเจริญ ยกมือไหว้ท่วมหัวด้วยน้ำตาคลอหลังตรวจสลากกินแบ่งรัฐบาลแล้วพบว่า ถูกรางวัลที่ 3 มูลค่ากว่า 80,000 บาท
“ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรเลยค่ะ ซื้อตามที่หลวงพ่อรวยให้ เลขมันเหมือนเรียกเราเอง” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง แก้มแดงระเรื่อด้วยความปลื้มปิติ
ถูกรางวัลเพราะหลวงพ่อรวย แม่บ้านต่างจังหวัดในเมืองใหญ่
นางโฉมยุพิน หรือ “พี่โฉม” ตามที่เพื่อน ๆ เรียกกัน ย้ายจากบ้านโนนสว่าง จังหวัดอำนาจเจริญ เข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ได้เกือบ 8 ปี ทำหน้าที่แม่บ้านในบ้านของนายจ้างชาวต่างชาติชาวอังกฤษ ซึ่งทำงานด้านการก่อสร้างในกรุงเทพฯ
“แกเป็นคนขยันมาก ไม่เคยบ่นเลย” ลุงมงคล คนสวนประจำบ้านเล่า “ตื่นตีห้า กวาดลานก่อนคนอื่นตลอด เห็นหน้าแกทีไรก็ยิ้มทุกวัน”
พี่โฉมมักใช้วันหยุดเสาร์–อาทิตย์ เดินตลาดใกล้บ้าน ซื้อของฝากส่งกลับให้ลูก ๆ ที่อำนาจเจริญ เดือนละนิดละหน่อย แม้เงินไม่มาก แต่เธอพูดเสมอว่า “ให้ลูกได้กินขนมจากน้ำพักน้ำแรงแม่ มันสุขใจที่สุดแล้ว”
ทริปแห่งโชค – เมื่อศรัทธาพาไปเจอหลวงพ่อรวย
ก่อนวันหวยออกหนึ่งสัปดาห์ นายจ้างของพี่โฉม ซึ่งเป็นชาวอังกฤษชื่อ “มิสเตอร์จอห์น” ได้ชวนลูกน้องทั้งบ้านไปทำบุญที่จังหวัดอยุธยา โดยเฉพาะเพื่อไปกราบ หลวงพ่อรวย ที่วัดตะโก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
“นายฝรั่งเขาเป็นคนชอบทำบุญนะ เห็นเราพูดถึงหลวงพ่อรวยบ่อย ๆ เขาก็เลยบอกว่า อยากไปด้วยกัน” พี่โฉมเล่าพร้อมหัวเราะเบา ๆ
เมื่อถึงวัด พี่โฉมได้กราบขอพรหน้ารูปปั้นหลวงพ่อรวย พร้อมพูดเบา ๆ ว่า
“ถ้ามีบุญขอให้ลูกมีโชคสักครั้ง จะได้มีเงินส่งกลับบ้านให้ลูกได้เรียนหนังสือสูง ๆ”
ระหว่างเดินออกจากศาลา เธอเห็นแม่ค้าขายลอตเตอรี่เดินเข้ามาพอดี แม่ค้าคนนั้นพูดด้วยสำเนียงใจดีว่า
“เอาไหมพี่ เลขนี้ของหลวงพ่อ ให้คนดี ๆ นะ”
พี่โฉมหยิบดูแล้วเห็นตัวเลข 327589 แปลกใจที่ลงท้ายด้วย 89 เพราะเป็นเลขปีเกิดลูกชายคนโตพอดี เธอเลยซื้อไว้เพียงใบเดียว ราคา 100 บาท
วันประกาศผล – เหตุบังเอิญที่กลายเป็นโชคใหญ่
ค่ำวันหวยออก หลังเลิกงาน พี่โฉมนั่งกินข้าวกับเพื่อนแม่บ้านอีกสองคนคือ “พี่แหม่ม” และ “น้องตุ๊ก” ระหว่างนั้น ลุงมงคลคนสวนเปิดทีวีรอฟังผลสลากกินแบ่งรัฐบาล
“ตอนอ่านถึงรางวัลที่ 3 นะ แกนิ่งเลย พออ่านเลขจบเท่านั้นแหละ น้ำตาคลอเลย” ลุงมงคลหัวเราะเสียงดัง “แกพูดแต่ว่า… หลวงพ่อรวยให้จริง ๆ”
พี่แหม่ม เพื่อนแม่บ้านในบ้านเดียวกันเสริมว่า
“แกเอามือจับหัวใจแล้วพูดว่า ขอบคุณหลวงพ่อ ขอบคุณนายจ้างที่พาไปไหว้ ถ้าไม่ได้ไปวันนั้นก็คงไม่ได้ซื้อเลขนี้”
ความดีเล็ก ๆ ที่สะสมเป็นบุญ
หลังจากรู้ว่าถูกรางวัล นายจ้างของพี่โฉมยังมอบของขวัญเป็นเงินสดเล็กน้อย พร้อมพูดด้วยรอยยิ้มว่า
“Good people deserve good luck.”
(คนดีสมควรได้รับโชคดี)
เพื่อนบ้านแถวนั้นก็พากันมาร่วมแสดงความยินดี พี่โฉมเอ่ยเบา ๆ ว่า “จะเก็บเงินไว้ให้ลูกเรียนกับส่งให้พ่อแม่ ไม่คิดเปลี่ยนชีวิต แค่ดีใจที่บุญไม่ทิ้งเรา”
เสียงจากผู้คนรอบข้าง
ลุงมงคล คนสวน: “บางทีโชคมันก็เลือกคน คนซื่อสัตย์ไม่คิดร้าย ทำงานด้วยใจ วันหนึ่งบุญมันก็ย้อนกลับมาเอง”
พี่แหม่ม แม่บ้านเพื่อนสนิท: “ทุกเย็นก่อนกลับห้อง แกไหว้หิ้งพระทุกวันนะ บางทีเราก็แซวว่า ไหว้เก่งจัง สุดท้ายหลวงพ่อคงเห็นจริง ๆ”
ช่างซ่อมไฟประจำบ้าน: “ผมเห็นตอนเขาไหว้หลวงพ่อรวยด้วย แกหลับตาแล้วพูดขอพรแบบตั้งใจมาก เหมือนคนศรัทธาจากข้างใน”
ถูกรางวัลเพราะหลวงพ่อรวย ศรัทธาที่ไม่ต้องเสียงดัง
หลังจากได้เงินรางวัล พี่โฉมยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม ทุกเช้าเธอยังหุงข้าว ล้างจาน และรดน้ำต้นไม้ให้บ้านนายจ้างเหมือนเคย เธอบอกว่า
“ไม่อยากเปลี่ยนอะไร ขอให้ชีวิตเรียบง่ายแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ก็พอ”
หลายคนที่ได้ฟังเรื่องนี้ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็น “บุญที่เกิดจากใจสะอาด” ที่หลวงพ่อรวยรับรู้และดลบันดาลให้โชค
สรุปว่า
ศรัทธาของแม่บ้านคนหนึ่ง ที่ตั้งใจทำงาน ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ และไม่ลืมการทำบุญ ได้กลายเป็นแรงส่งให้เธอพบโชคครั้งใหญ่ในชีวิต จากแรงศรัทธาและความดีที่สั่งสมมา นางโฉมยุพินคือภาพสะท้อนของ “คนธรรมดาที่หัวใจไม่ธรรมดา”