สีอ่อนฝันวัวรอดตาย เหตุการณ์แปลก สีอ่อนถูกรางวัลจากเลขงูดำในฝัน
เช้าวันนั้นแดดยังไม่แรงนัก สีอ่อน ชาวบ้านอำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี คนเดิม ๆ ที่ใครในหมู่บ้านก็รู้จักดีว่าเป็นคนขยัน ไม่พูดมาก แต่รักวัวเหมือนญาติ…ก็กำลังจูงวัวสองตัวออกไปหาหญ้ากินข้างแนวป่าหลังหมู่บ้านตามเคย
“ไป ๆ ไอ้สิง ไอ้ขาว เดี๋ยวแดดมันออกแรงแล้วจะร้อน” — เขาพูดลอย ๆ กับวัวสองตัวที่เหมือนจะเข้าใจทุกคำ
ชายร่างสันทัด สะพายย่ามใบเก่าที่แม่เย็บให้ไว้เมื่อตอนยังหนุ่ม มัดแน่นแนบตัวอย่างทะมัดทะแมง เขาจูงวัวไปเรื่อย ๆ ตามทางดิน มีรอยเท้าของวันวานสลับกับใบไม้แห้งที่ลู่ลมเบา ๆ เสียงนก เสียงไก่ป่า ราวกับกล่อมให้เขาเดินไปโดยไม่รู้เหนื่อย
เมื่อถึงริมชายป่า สีอ่อนหาผูกเปลไว้ระหว่างต้นไม้ใหญ่ เขาเหนื่อยจากการทำนามาทั้งอาทิตย์ พอกินข้าวเหนียวกับปลาทูเสร็จเท่านั้นแหละ ก็เอนตัวลงนอนนิ่งหลับไป ท่ามกลางเสียงเคี้ยวหญ้าของวัวสองตัวที่เดินวน ๆ อยู่ใกล้ ๆ เปล

สะพายย่าม จูงวัวเข้าป่า ก่อนเจอเลขมหัศจรรย์ในคืนเดียว สีอ่อนฝันวัวรอดตาย
คืนนั้นเอง หลังจากกลับถึงบ้าน เหนื่อยอ่อนจากวันทำงานทั้งวัน สีอ่อนก็ทิ้งตัวลงนอนหลับสนิท ห่มผ้าบาง ๆ ที่ใช้มาแล้วนับปี
แต่แล้ว…
“ฮึ๊ยยย! อะไรฟะเนี่ย!!” สีอ่อนสะดุ้งในฝัน
ตรงปลายเตียงของเขา ปรากฏงูสีดำเกล็ดหนามแวววาว มีหงอนประหลาดเหมือนพญานาคในตำนาน ลำตัวใหญ่มหึมา ค่อย ๆ เลื้อยพาดผนังไม้ของห้องนอน เสียงซู่ ๆ ของเกล็ดเสียดสีกับอากาศมันชัดเจนจนเขาแทบจะรู้สึกได้
“สีอ่อน… เจ้าอย่าทำบาป”
เสียงนุ่มลึก ดังก้องทั้งห้อง งูพญานาคตนนั้นจ้องหน้าเขาด้วยแววตาเรืองแสง พร้อมกับเลข “9 2 5” ลอยเด่นอยู่กลางอากาศเหมือนมีคนเอาไฟนีออนมาวาง
“อะจึ๋ย! นี่กูฝันจริงดิ?” เขาตะโกนเบา ๆ กับตัวเอง

เช้ามืดวันรุ่งขึ้น สีอ่อนลุกขึ้นมานั่งงง ๆ บนเตียง ขนลุกซู่ทั้งตัว
“ฮู้ย… ฝันยังกับหนังอินเดีย เลขชัดแจ๋วขนาดนั้นไม่ซื้อก็ยังไงอยู่”
เขารีบคว้าเสื้อเก่า ๆ แล้ววิ่งไปที่ร้านขายล็อตเตอรี่หน้าวัดทันที หอบเงิน 80 บาทสุดท้ายในกระเป๋าไปแลกเลข 925 แบบไม่คิดอะไร
ผ่านไปไม่กี่วัน…
“เฮ้ย! สีอ่อนนนน ถูกเลขท้ายสามตัวบนเต็ม ๆ เลยนะโว้ย!!” เสียงเพื่อนบ้านวิ่งมาตะโกนหน้าบ้าน
“อ้าว! เหรอวะ? เห้ย… จริงดิ! บ๊ะแล้วววววว!!” — สีอ่อนกุมหัว กระโดดเหยงกลางบ้าน น้ำตาคลอเบ้าเพราะดีใจ
เงินไม่มาก แต่มากพอที่จะไม่ต้องขายวัวไปรับกรรมแทนเจ้าของแบบที่ตั้งใจไว้ก่อนหน้า
นับแต่นั้น สีอ่อนตั้งใจเลี้ยงวัวต่อ ไม่ยอมขายมันไปเป็นอาหารใคร ชีวิตกลับมามีกำลังใจอีกครั้ง เพราะฝันแปลก ๆ กลางดึกคืนหนึ่ง จนคนทั้งหมู่บ้านเริ่มแอบถาม…
“เมื่อคืนมีฝันอะไรอีกมั้ย สีอ่อน… เผื่อเลขจะมาอีก”