ไม้ซุงยักษ์ของกำนันเข้ม กับตัวเลขที่เหมือนถูกฝากไว้จากชะตา

เช้าวันหนึ่งในสวนไม้ของกำนันเข้ม

มีคนจำนวนไม่น้อยที่เติบโตมากับเสียงเลื่อยไม้ เสียงค้อนกระทบซุง และกลิ่นยางไม้ที่ฟุ้งอยู่ในอากาศ กำนันเข้มเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เขารับซื้อไม้จากฝั่งชายแดนพม่ามานานเกินกว่ายี่สิบห้าปี ชีวิตผ่านฤดูกาลฝนและแล้งนับครั้งไม่ถ้วน ไม่มีอะไรน่าประหลาดใจอีกแล้วสำหรับชายผู้ผ่านโลกขนาดนี้ แต่เช้าวันที่เงียบงันวันหนึ่งกลับมีบางอย่างเหมือนจะมาหยุดเวลาไว้ชั่วครู่

ไม้ซุงท่อนใหญ่ถูกขนมาจากรถบรรทุกคันเก่า น้ำหนักมหาศาลจนต้องใช้แรงคนมากกว่าสิบคนและปั้นจั่นช่วยดึง ตอนแรกไม่มีใครคิดว่ามันจะต่างไปจากไม้ท่อนอื่น แต่พอซุงตั้งลงกับพื้น เสียงพูดค่อย ๆ เบาจนเหมือนทุกคนเงียบฟังบางสิ่งในอากาศ เหมือนความรู้สึกบางอย่างที่เล่าต่อกันไม่ได้ชัดเจน แต่ทุกสายตากลับมองไปยังรอยแปลกบนพื้นผิวไม้พร้อมกัน

ผมเองตอนที่ได้ยินเรื่องนี้จากลูกน้องกำนันเข้ม ยอมรับเลยว่ามีความสงสัยปนเสียวสันหลังนิด ๆ รอยคล้ายตัวเลขสองตัว มันเหมือนถูกขีดลงด้วยมือใครบางคน ทั้งที่ซุงเพิ่งล่องข้ามน้ำมาจากพม่า แบบไม่รู้ว่าคนหรือธรรมชาติเป็นผู้วาด และถึงจะไม่รู้ว่ามันคือสัญญาณจริงหรือเป็นเพียงความบังเอิญ แต่บางสิ่งในแววตาคนงานแต่ละคนทำให้ผมคิดว่ามันอาจมีเรื่องมากกว่านั้นซ่อนอยู่

ถูกหวยยกปางไม้  เมื่อรอยเลขเด่นชัดขึ้นมาเหมือนจงใจ

กำนันเข้มยืนอยู่หน้าซุงด้วยท่าทางเฉย ๆ เหมือนทุกวัน แต่พอสายตาเขาปะทะกับรอยบนเนื้อไม้ ไหล่ของเขาเหมือนจะเกร็งน้อย ๆ ชั่วขณะ แล้วเขาก็กวักมือเรียกลูกน้องมาดูใกล้ ๆ

เสียงหนึ่งพูดว่า
“มันเหมือนเลขนะกำนัน ดูดี ๆ เหมือนจะเป็นสองตัวเลย”

อีกคนตอบกลับอย่างตื่นเต้นปนไม่แน่ใจ
“ผมเองก็เห็นเหมือนกัน แต่มันจะใช่จริงหรือเปล่า ใครจะรู้”

รอยมันวาวเหมือนยางไม้ที่ซึมออกมาเป็นทาง รูปทรงโค้งมนคล้ายเลขสองหลักเรียงกัน ลากเส้นชัดจนคนงานสามสี่คนมองเห็นตรงกันทุกมุม หลายคนบอกว่าขนลุก ในขณะที่บางคนเงียบแล้วมองเหมือนกำลังคิดอะไรลึก ๆ มันเหมือนธรรมชาติพยายามบอกอะไรสักอย่าง แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะเชื่อทันที บางคนยังลังเล ไม่แน่ใจว่ามันคือเลขหรือเป็นแค่รอยไม้ธรรมดา แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่มีใครละสายตาออกจากมันเลย

กำนันเข้มเองแม้ไม่ใช่คนพูดเยอะ แต่สุดท้ายก็เอ่ยขึ้น
“ถ้าเป็นอย่างงั้นจริง เดี๋ยวลองซื้อติดไว้สักหน่อยก็ไม่เสียหาย”

เสียงเขานุ่มเรียบ เหมือนไม่ได้มุ่งหวังอะไร แต่ในแววตากลับมีประกายบางอย่างที่มนุษย์ซ่อนไว้ไม่มิด

ความเชื่อเล็ก ๆ ที่ผลิบานเหมือนกลิ่นไม้สด

คืนนั้นหลายคนบอกว่านอนไม่ค่อยหลับ เหมือนเลขนั้นวนกลับมาอยู่ในหัวเรื่อย ๆ จะบอกว่าเชื่อก็ไม่ใช่ จะบอกว่าไม่เชื่อก็ลึก ๆ เหมือนยังอยากรู้ กำนันเข้มเองเล่าว่า ขณะจิบชาอยู่บนชานบ้าน เขายังเห็นภาพเลขที่คล้ายอยู่บนเนื้อไม้ซ้ำไปซ้ำมา เหมือนดวงตาในใจยังจับมันไว้ไม่ยอมปล่อย

วันถัดมาทั้งทีมงานรวมตัวกันไปที่ร้านลอตเตอรี่ บางคนซื้อแบบพอดีใจ บางคนซื้อมากกว่าปกติ เพราะคิดว่าครั้งนี้แปลกกว่าหลายครั้งที่ผ่านมา บางคนถึงขั้นกระซิบกันตรงบันไดร้าน
“เผื่อมันจริงนะ ปีนี้อาจมีโชคกลับบ้าน”

และผมเองไม่ปฏิเสธว่าตอนฟังแล้วก็มีใจสั่นบางจังหวะ มันเป็นธรรมชาติของคนที่เวลาเห็นความบังเอิญหลายชั้นมาซ้อนกัน ก็มักเผลอคิดว่าโลกอาจกำลังซ่อนการแจ้งเตือนเล็ก ๆ ไว้ให้

ถูกหวยยกปางไม้  วันประกาศผล แล้วความเงียบก็กลายเป็นรอยยิ้ม

ถึงเวลาลุ้นผล ทุกคนในทีมต่างนั่งไม่ติด ความรู้สึกเหมือนเวลาเดินช้าลงนิดหน่อย จนเมื่อเสียงประกาศตัวเลขดังขึ้นในลำโพงเก่า ทุกสายตาหันมองหน้ากัน แล้วรอยยิ้มก็ตามมาแทบจะพร้อมกัน

ใช่ เลขนั้นมันมาตรงตามที่เห็นจริง

ไม่มีเสียงตะโกน ไม่มีใครกระโดด แต่เป็นความดีใจที่ค่อย ๆ ซึมลึก เหมือนฝนตกลงบนดินแห้ง กำนันเข้มเพียงยิ้มบาง ๆ พูดเพียงประโยคสั้นที่ทุกคนจำได้ถึงวันนี้
“ของบางอย่าง ไม่ต้องเชื่อมากก็ได้ ขอแค่ไม่ปิดใจ”

มีคนงานหลายคนถูกหวยตามเลขไม้ซุงนั้น หลายคนบอกว่าเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี บางคนบอกเหมือนโชคมาชวนคุยอย่างสุภาพ ไม่ใช่แบบโผงผางอย่างที่เคยเจอ ผมฟังแล้วก็ได้แต่คิดว่าโลกของโชคอาจจะกว้างกว่าที่เรามอง และบางทีไม้ซุงท่อนหนึ่งก็อาจถือเรื่องเล่าติดมาด้วยมากกว่าความแข็งแรงของมัน

เรื่องที่ยังไม่มีใครกล้าฟันธง

ถึงแม้หลายคนจะยืนยันว่าเห็นเลขชัดเจน แต่ก็มีบางเสียงบอกว่าอาจเป็นเพียงรอยธรรมชาติที่บังเอิญดูเหมือนตัวเลข ไม่รู้ว่าเป็นโชคจริงหรือเป็นเพียงภาพลวง แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนพูดเหมือนกันคือ ความรู้สึกวันนั้นมันต่างจากทุกครั้งที่เคยเจอ

บางความลึกลับเราอธิบายไม่ได้ แต่เราจำมันได้
บางเหตุการณ์เราไม่กล้ายืนยันว่าเป็นปาฏิหาริย์ แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธเหมือนกัน

ถ้าคุณอยากรู้ว่าโชคครั้งต่อไปจะอยู่ตรงไหน บางทีการเปิดใจอาจเป็นคำตอบที่ใกล้ที่สุดที่มนุษย์เรามีได้

และถ้าคุณอยากลองตรวจรางวัลของตัวเองในงวดนี้
เว็บไซต์ของเรามีให้ตรวจได้ละเอียดตรงนี้

→ /ตรวจผลสลาก/